4 mei 2020
4 mei 2020
NEVER FORGET
Begin maart 2020 ging België in lockdown. Motorrijden als ontspanning hoorde er niet meer bij. Het was waarschijnlijk de prachtigste lente die we in jaren hadden meegemaakt. Elke dag boven de 18 graden en maanden aan een stuk geen wolkje aan de hemel te bespeuren. En daar zit je dan…
Het Corona-virus woedde in alle hevigheid. Deels was het te begrijpen maar fietsers, wielrenners, joggers en wandelaars mochten nog wel buiten. Maar we hielden ons vele weken mooi aan de regels. 2500 leden kende RJR destijds. We mochten fier zijn op onze discipline.
Maar plots op 18 april mocht iedereen terug buiten… behalve recreatieve motorrijders. En toen was de maat vol.
Ride, Just Ride werd een rebellerende strijdersgroep.
De strijd begon.
Op 24 april postte we onze eerste pamflet. Tot onze verbazing werd deze meer dan 7000 keer gedeeld op verschillende communities en werd op deze pamflet meer dan 200000 keer geliked of gereageerd. Het liet niemand koud. Zowel voor- als tegenstanders.
Ondertussen werkte ik ook zeer intensief door om de veiligheidsraad te benaderen. Ik schreef tal van rapporten en verdedigde onze actie op een vriendelijke maar kordate manier bij de politiek en het crisiscentrum.
En plots kwam er geluid. Mede door enkele leden van RJR die via economische organisaties dicht bij hooggeplaatste politici stonden, kwam er contact. Er werd achter de schermen gecommuniceerd in alle geheim.
Zo stond ik plots met enkele parlementsleden en hoge functionarissen van de veiligheidsraad in rechtstreeks contact. Soms met hen, soms met hun kabinetmedewerkers.
Er kwam schot in de zaak.
Achter de schermen werd 4 mei als doel opgesteld.
Ik vroeg Julie Lowery uit Cheffield en lid van RJR of ze het gezicht van onze campagne wou zijn. Ze voelde zich zelfs vereerd.
Maar voor mij was het toch ook wel een grote eer om zulk een mediafiguur uit Engeland als facade van onze actie te mogen gebruiken.
De datum was uitgesproken. Een onhandige woordvoerder had zich versproken na een lange vergadering van de veiligheidsraad. Er begon iets te bewegen op internet en de sociale media. Listig bracht ik enkele journalisten op de hoogte, tevens 2 leden van Ride, Just Ride. En gaf hen de primeur.
Enkele dagen later bevestigde Jan Jambon nogmaals op het zaterdagavond nieuws dat 4 mei de verlossende datum werd.
Na 140-150 uren pamfletten op Facebook verspreiden, rapporten schrijven, algemeen besluiten formulieren, onderhandelen met kabinetchefs, medewerkers van de veiligheidsraad, … was het eindelijk zo ver. 4 mei 2020.
Ik heb deze datum zelfs vereeuwigd in mijn motorschuur.
Nooit meer vergeten. Bloed, zweet en tranen. Maar achteraf o zo gelukkig.
Ride, Just Ride. 3200 leden nu op maart 2021. We delen niet alleen allemaal dezelfde passie. Maar vergeet niet: samen staan we zeer sterk voor het hogere goed.
